La place principale d'Anvers
La Grand-Place est le cœur d'Anvers. Au centre de la vieille ville, tous les chemins s'entremêlent. En 1220, le duc de Brabant (1165-1235) fit don à la ville du terrain sur lequel se trouve cette magnifique place. Au Moyen Âge, de nombreuses foires et marchés brabançons y étaient organisés. Sur la place du marché principal, les marchands anglais faisaient des affaires avec les commerçants arrivant d'Italie, d'Espagne et des villes hanséatiques du nord de l'Allemagne. La beauté et la splendeur des maisons environnantes, ainsi que la cathédrale monumentale, témoignent de la prospérité et de la richesse de l'Anvers médiévale, qui au XVe siècle dépassa Bruges pour devenir la ville la plus importante des Pays-Bas.
Fontaine de Silvius Brabo
Fontanna stoi w centrum rynku. Jej cokół stanowią, wydawać by się mogło bezładnie ułożone kamienie, na których szczycie stoi wykonany z brązu posąg Silviusa Brabo. Jest on tutaj przedstawiony w momencie, kiedy wrzuca do rzeki Skaldy rękę odrąbaną olbrzymowi Antigonusowi. Jak głosi miejska legenda, olbrzym Antigonus pobierał cło od wszystkich przepływających w pobliżu miasta okrętów. Każdemu, kto odmawiał zapłaty obcinał ręce. Szybko stał się postrachem marynarzy. Sytuacja ta miała miejsce do czasu kiedy to dzielny Silvius Brabo wyzwał olbrzyma na pojedynek. Pokonanemu Antigonusowi obciął rękę, którą następnie wrzucił do Skaldy. Według legendy zdarzenie to przyczyniło się do powstania nazwy miasta, która dosłownie znaczy rzucona ręka.
Maisons de corporation du XVIe siècle
Po północnej stronie rynku stoją pięknie odrestaurowane szesnastowieczne kamienice, tzw. domy cechowe. Ozdobione płaskorzeźbami odpowiadającymi przeznaczeniu domu i zwieńczone pozłacanymi posągami. Pod numerem 7 znajduje się Het Pand van Spanje (Pod Świętym Jerzym), czyli Dom Kuszników. To najwyższa i najbardziej okazała kamienica w tym miejscu. Jej szczyt zdobi figura świętego Jerzego na koniu, walczącego ze smokiem. Kamienica posiada wielkie prostokątne okna, których obramowania ozdobiono charakterystycznymi rzeźbami.
Dom stojący obok De Gulden Mouw (Pod Złotym Rękawem) należał do cechu bednarzy. Świadczą o tym dekoracje w kształcie beczułek. Na szczycie budynku znajduje się rzeźba Świętego Mateusza. Część domów to autentyczne, odrestaurowane XVI, XVII- wieczne budynki, reszta to XIX-wieczne rekonstrukcje, wykonane na podstawie obrazów i starych dokumentów.
Ratusz stojący po przeciwnej stronie rynku to prawdziwe dzieło sztuki, jeden z najwspanialszych przykładów renesansu w Niderlandach. Jego budowę rozpoczęto w 1561 roku, według nowatorskiego projektu Cornelisa II Florisa de Vriendta. Po czterech latach ratusz był gotowy. Fasadę tego pięknego budynku zdobią liczne posągi i herby. W 1576 roku, podczas wojny hiszpańskiej, ratusz został podpalony przez zbuntowanych hiszpańskich żołnierzy. Ocalały wówczas tylko zewnętrzne mury. Trzy lata później, w 1579 roku ratusz odbudowano. Fasada budynku ozdobiona jest wysmukłymi pilastrami, a w ryzalicie środkowym kolumnami jońskimi i doryckimi.
W drugiej i trzeciej kondygnacji ryzalitu znajdują się okazałe, półkoliście zamknięte portes-fenetres, które zastępują prostokątne okna. Na czwartej kondygnacji widać wysokie cokoły stanowiące podstawy obelisków z herbami Brabancji, Królestwa Belgii i miasta. W niszach pomiędzy herbami umieszczono rzeźby będące alegorią Sprawiedliwości i Mądrości. W niszy na wyższej kondygnacji znajduje się posąg Matki Boskiej z Dzieciątkiem. Rzeźbę wykonał, w 1587 roku, Filip de Vos. Na szczycie budynku znajduje się trójkątny fronton z datą 1564. Całość wieńczy rzeźba orła, którego głowa zwrócona jest w kierunku Akwizgranu.
L'intérieur a été rénové au XIXe siècle pour répondre aux exigences modernes. La cour a été couverte et des escaliers ont été ajoutés. Les murs intérieurs sont décorés de nombreux portraits de peintres, de maires et de monarques. Il vaut la peine de voir la salle Leys, nommée d'après le baron Hendrik Leys. En l'an 1860, il peint les fresques qui le décorent. Tout aussi intéressante est la salle des mariages, qui abrite une cheminée de l'hôtel de ville d'origine, décorée de deux cariatides en albâtre (un support architectural en forme de figure féminine portant un élément architectural du bâtiment sur sa tête) réalisées par Floris lui-même. En l'an 1999, l'hôtel de ville a été inscrit sur la liste du patrimoine mondial de l'UNESCO.
Cathédrale Notre-Dame (Cathédrale Onze Lieve Vrouwe)
to największa tego typu gotycka budowla w Belgii (118 m długości, 53,50 m szerokości, 40 m wysokości). Powstawała w latach 1352-1521 i nigdy nie została ukończona według pierwotnych założeń, czego dowodem jest jedna z niższych wież. Ten jeden z najpiękniejszych gotyckich kościołów w Belgii w większej części został zbudowany przez Jana i Piotra Appelmansów, w pierwszej połowie XVI wieku. Jego 125-metrowa wieża góruje nad krajobrazem Antwerpii. Szczególnie imponujące jest wnętrze kościoła – 7 naw wspartych na 125 kolumnach, 128 okien (55 witrażowych), wieża północna i wieża południowa, ośmioboczna latarnia na przecięciu nawy i transeptów, chór, ambit i 11 kaplic – te liczby dają wyobrażenie o tym jak potężna jest to budowla. W świątyni zgromadzono niezwykłe dzieła sztuki sakralnej, wszystkie one pozostają jednak w cieniu doskonałych obrazów Rubensa.
