Malines |
diviseur vertical
est une ville historiquement importante située sur la rivière Dijle dans le centre de la Flandre, à mi-chemin entre Anvers et Bruxelles. Le siège du Primat de Belgique est situé à Malines. Le point de repère principal est l'immense tour la cathédrale de St. Rombaut. Malgré le fait que la ville ait beaucoup souffert pendant les deux guerres mondiales, de nombreux bâtiments intéressants et beaux ont été préservés. En plus de la cathédrale de St. Rombaut mérite l'attention, entre autres: le palais de Marguerite d'Autriche, l'hôtel de ville, le palais de Marguerite d'York (aujourd'hui le théâtre de la ville) et de nombreuses belles maisons et églises.
|
Eglises de Malines
|
Katedra św. Rumbolda |
diviseur vertical
c'est le plus grand trésor de la ville. Ce majestueux édifice gothique est situé sur le côté ouest de la place du marché, derrière le bâtiment de la poste. Ses origines remontent au 13ème siècle. Puis, vers 1217, la partie est du transept a été achevée, les piliers ouest du transept ont été achevés en 1230. La construction de la nef à six arcades a commencé au milieu du XIIIe siècle. Aux XIVe et XVe siècles, un presbytère est construit. St. Rombaut est devenu une cathédrale en 1559.
|
W środku katedry, będącej jednym z najpiękniejszych kościołów w Belgii, znajdują się groby kardynałów. Jednym z nich był sławny kardynał Mercier. Najważniejszym skarbem katedry jest obraz Ukrzyżowanie Chrystusa, który namalował pochodzący z Antwerpii malarz Anton Van Dijck. Obraz stanowi fragment barokowego ołtarza, przeniesionego tu z innego kościoła, zrównanego z ziemią przez francuską armię republikańską. 18 maja 1985 roku Papież Jan Paweł II celebrował mszę w katedrze św. Rumbolda, w dniu swoich 65 urodzin.
Ogrom tej imponującej gotyckiej, trzynawowej katedry najłatwiej przedstawić liczbami:
|
|
|
L'intérieur de la cathédrale
Bien que de nombreux meubles de la cathédrale aient été volés pendant les guerres de religion du XVIe siècle et pillés par les Français en 1792 et 1794, elle est toujours remplie de chefs-d'œuvre. Les éléments suivants méritent une attention particulière:
- Chaire en chêne baroque, représentant la conversion de St. Norbert, est la preuve du savoir-faire des sculpteurs sur bois d'alors. La scène principale montre St. Norbert après être tombé d'un cheval. L'accident a poussé ce prince du XIIe siècle à renoncer à sa fortune et à se consacrer à l'église. La chaire représente le paradis terrestre. Un observateur attentif remarquera les figures d'animaux finement sculptées: pélican, écureuils, serpents et escargots. La sculpture est de Michiel Vervoort d'Anvers (1667-1737). Les détails de la chaire ont été sculptés par Theodoor Vehagen (1701-1759). La chaire a été construite en (1721-1723). À l'origine, il a été créé pour l'église des sœurs Norbertines.
- Dans la nef latérale du chœur, nous trouvons 25 des tableaux intéressants des XVe-XVIe siècles, décrivant la vie de St. Rombaut. Ce sont des œuvres de quelques artistes inconnus, qui ont été créées dans les années 1480-1510.
- Sont également à noter les sculptures des 12 apôtres et 4 évangélistes, qui ornent les piliers de la nef. La création de ces sculptures remontent au XVIIe siècle.
Dans le presbytère se trouve un magnifique maître-autel en marbre datant de 1665. L'autel est surmonté d'une statue du saint patron de St. Rombaut (la statue mesure 3,75 m de haut). Ce majestueux autel baroque dominant le chœur est fait de marbre blanc et de pierre noire dure. Son créateur est Lucas Faydeherbe (1617-1697). Il l'a fait d'après un dessin de Willem Hees ou Hesius (1601-1690).
Belles décoratives portes de l'autel principal, derrière lequel, dans un reliquaire doré, sont les restes de St. Rombaut, créé A. Quellin le jeune (1625-1700). Ils ne sont ouverts que pendant les fêtes religieuses les plus importantes, lorsque le reliquaire est transporté en procession autour du centre-ville. Le reliquaire a été réalisé en 1825 par un orfèvre de Malines J. Fr. van Deuren.
L'œuvre suivante de la cathédrale, créée par Lucas Faydherbe, est la sculpture sur la tombe de l'archevêque Andrew Cruesen, cinquième archevêque de Malines, décédé à Bruxelles les 8 novembre 1666. Le tombeau se trouve sur le côté gauche de l'autel principal. Il a été créé dans les années où le talent de Lucas Faydherbe a atteint son apogée.
L'œuvre suivante de la cathédrale, créée par Lucas Faydherbe, est la sculpture sur la tombe de l'archevêque Andrew Cruesen, cinquième archevêque de Malines, décédé à Bruxelles les 8 novembre 1666. Le tombeau se trouve sur le côté gauche de l'autel principal. Il a été créé dans les années où le talent de Lucas Faydherbe a atteint son apogée.
Ce monument de pierre tombale se compose de plusieurs sculptures. Sur la droite se trouve la sculpture du Christ, une belle statue qui est directement stylisée dans le style de Rubens, le maître et professeur de Lucas Faydherbe. A gauche, une statue de Chronos, le Dieu du temps dans la mythologie grecque. C'est une sorte de référence à la mort, quelque chose qui est passé.
À l'intérieur, une sculpture de l'archevêque Andrew Creusen. L'auteur l'a présenté à genoux entre la statue allégorique de la résurrection, dans la figure du Christ, qui doit annoncer une nouvelle vie après la mort, et Chronos, le Dieu du temps. Un temps de la vie terrestre qui est déjà passé pour l'archevêque.
À l'intérieur, une sculpture de l'archevêque Andrew Creusen. L'auteur l'a présenté à genoux entre la statue allégorique de la résurrection, dans la figure du Christ, qui doit annoncer une nouvelle vie après la mort, et Chronos, le Dieu du temps. Un temps de la vie terrestre qui est déjà passé pour l'archevêque.
Z racji tego, że katedra jest głównym budynkiem religijnym w Belgii, a Mechelen to siedziba arcybiskupstwa w kościele, oprócz wymienionego już arcybiskupa Creusena, znajdują się również groby innych arcybiskupów. Jednym z nich jest kardynał Joseph Mercier (1851-1926), który został mianowany arcybiskupem Mechelen w 1906 roku. Podczas Pierwszej Wojny Światowej mocno przeciwstawiał się niemieckiej okupacji, czym zyskał sobie szacunek Belgów. Zmarł w Brukseli w 1926 roku.
W południowym ramieniu transeptu znajduje się obraz Chrystus na krzyżu pędzla Antoona van Dycka (Anton van Dijck), również ucznia Piotra Pawła Rubensa. Jest to jedno z najwspanialszych dzieł znajdujących się w katedrze. Obraz jest częścią ciężkiego barokowego ołtarza, przeniesionego tutaj z kościoła zrównanego z ziemią przez francuską armię republikańską.
Warto również zwrócić uwagę na obraz Czarnej Madonny. Ma ona czarną twarz o europejskich rysach. Obraz Czarnej Madonny wiszący w katedrze jest również przedstawiony na pięknym witrażu.
Warto również zwrócić uwagę na obraz Czarnej Madonny. Ma ona czarną twarz o europejskich rysach. Obraz Czarnej Madonny wiszący w katedrze jest również przedstawiony na pięknym witrażu.
|
Adresse:
Onder Den Toren 12 2800 Mechelen |
Heures d'ouverture:
poniedziałek-niedziela: 8.30-17.30 |
Prix du billet:
wstęp wolny |
|
Beffroi |
diviseur vertical
to kwadratowa gotycka budowla ze wspinającymi się w górę i przykrytymi sklepieniem pinaklami oraz niezwykłymi smukłymi oknami. W zamierzeniach twórców ta wspaniała budowla miała osiągnąć wysokość 167 metrów. Ostatecznie brak pieniędzy nie pozwolił na realizację planów i wieża, będąca chlubą Mechelen, stanęła na wysokości 97,28 metrów. Wyjście na szczyt wieży to nie lada wyzwanie. Jednak pokonanie 513 schodów pozwala na dotarcie do wspaniałego karylionu oraz na wejście na taras, z którego rozpościera się piękna panorama Mechelen.
|
En gravissant les niveaux suivants de la tour, les touristes ont l'occasion de voir l'église d'en haut, à travers la vitre, de découvrir les mécanismes qui mettent en mouvement le magnifique carillon et d'entendre la mélodie qu'il joue. Au dernier niveau, grâce à la plate-forme en verre intégrée, vous pourrez admirer le magnifique panorama de la ville.
|
Adresse:
Onder Den Toren 12 2800 Mechelen |
Heures d'ouverture:
poniedziałek-niedziela: 13.00-18.00 sobota: 10.00-18.00 |
Prix du billet:
8 Euro ostatnie wejście: 17.00 |
|
Kościół Our Lady across the Dyle |
diviseur vertical
c'est la deuxième plus grande église de Malines. De nombreux habitants riches ont fondé leurs autels ici. Malheureusement, certains des merveilleux trésors à l'intérieur de l'église ont été irrémédiablement endommagés lors des bombardements qui ont eu lieu pendant la Seconde Guerre mondiale.
|
W przeszłości kościół mógł rywalizować z katedrą św. Rumbolda nie tylko w wielkości, ale także w ilości wspaniałych skarbów wypełniających jego wnętrze. Współcześnie największym skarbem kościoła jest trzymetrowy tryptyk namalowany przez Piotra Pawła Rubensa, Cudowny połów ryb. Artysta namalował to dzieło, na zamówienie cechu rybaków, w 1620 roku.
Również XIV-wieczna rzeźba Matki Boskiej z krzywymi biodrami jest dumą kościoła. Rzeźba ta jest jedynym wolno stojącym posągiem z tego okresu w Mechelen, a jej nazwa wzięła się z charakterystycznej postawy Maryi na statule. Znacznie więcej znajduje się tutaj rzeźb i obrazów z XVII i XVIII wieku.
Również XIV-wieczna rzeźba Matki Boskiej z krzywymi biodrami jest dumą kościoła. Rzeźba ta jest jedynym wolno stojącym posągiem z tego okresu w Mechelen, a jej nazwa wzięła się z charakterystycznej postawy Maryi na statule. Znacznie więcej znajduje się tutaj rzeźb i obrazów z XVII i XVIII wieku.
Również kilka rzeźb Matki Boskiej przyciąga uwagę zwiedzających, zwłaszcza posąg Matki Boskiej od siedmiu boleści, który stworzył Antoon Faydherbe, w 1653 roku. Równie ciekawe są XVI-wieczne freski przedstawiające biblijną przypowieść o synu marnotrawnym, czy barokowa ambona, którą wykonał Willem Ignatius Kerrikx (1682-1745). Natomiast barokowy ołtarz główny to dzieło Antoon Pastorana (1640-1702). Zdobi go obraz Ostatnia wieczerza, który namalował Jan Erasmus Quellinus (1634-1715).
|
Adresse:
Onze-Lieve-Vrouwestraat 87 2800 Mechelen |
Heures d'ouverture:
poniedziałek-niedziela: 13.00-17.00 środa: zamknięte |
Prix du billet:
wstęp wolny |
|
Kościół św. Jana
(sint Janskerk) |
diviseur vertical
a été établie dans la partie la plus riche de Malines, là où vivaient les membres du Grand Conseil (Cour suprême des Pays-Bas au XVIe siècle). Cela se reflète dans les nombreux travaux à l'intérieur de l'église.
|
Niewątpliwie największym skarbem w świątyni jest wspaniały, barokowy tryptyk Piotra Pawła Rubensa. Pięknie wykonany środkowy panel przedstawia Pokłon trzech mędrców. Za bocznymi panelami znajduje się mechanizm do obracania obrazów w regularnych odstępach czasu, tak że można oglądać wszystkie sceny.
Twarz kobiety na środkowym panelu to twarz pierwszej żony Rubensa, Izabelli Brant. Boczne panele w sposób bardzo obrazowy pokazują śmierć św. Jana Chrzciciela (poprzez ścięcie głowy) i św. Jana Ewangelisty (polewanie olejem). Obrazy po zewnętrznej stronie tryptyku ukazują Chrzest Chrystusa i św. Jana z Patmos.
Twarz kobiety na środkowym panelu to twarz pierwszej żony Rubensa, Izabelli Brant. Boczne panele w sposób bardzo obrazowy pokazują śmierć św. Jana Chrzciciela (poprzez ścięcie głowy) i św. Jana Ewangelisty (polewanie olejem). Obrazy po zewnętrznej stronie tryptyku ukazują Chrzest Chrystusa i św. Jana z Patmos.
W kościele znajdziemy również rzeźby wielu znaczących XVII, XVIII-wiecznych artystów z Mechelen:
Lucas Faydherbe (1617-1697) stworzył monument nagrobny na grobie Rombouta Huensa. Rzeźbę Madonna z Dzieciątkiem, będącą częścią konfesjonału, wykonał Nikolaas van der Veken (1637-1709). Theodoor Verhaegen (1701-1759) zaprojektował ołtarz, w który wkomponowano tryptyk Rubensa. Rzeźby do tego ołtarza wykonał Pieter Valckx (1734-1785). Ambona, obudowa organów, oraz kilka ławek to również jego dzieło.
Lucas Faydherbe (1617-1697) stworzył monument nagrobny na grobie Rombouta Huensa. Rzeźbę Madonna z Dzieciątkiem, będącą częścią konfesjonału, wykonał Nikolaas van der Veken (1637-1709). Theodoor Verhaegen (1701-1759) zaprojektował ołtarz, w który wkomponowano tryptyk Rubensa. Rzeźby do tego ołtarza wykonał Pieter Valckx (1734-1785). Ambona, obudowa organów, oraz kilka ławek to również jego dzieło.
|
Adresse:
Sint-Janskerkhof 1 2800 Mechelen |
Heures d'ouverture:
poniedziałek-niedziela: 13.00-17.00 środa: zamknięte |
Prix du billet:
wstęp wolny |
Kościół św. Katarzyny (sint Katelijnekerk) zbudowano w XIV wieku na terenie uboższej części Mechelen, zamieszkiwanej przez biedotę, co odzwierciedla się w skali kościoła i dość skromnym wystroju wnętrza. Należy jednak zaznaczyć, że wykonane z drewna rzeźby i meble są godne uwagi. Ołtarz to dzieło Josepha Lucasa Faydherbe (1617-1697). Ambonę wykonał Verhaegen (1701-1759), rzeźby, którymi jest pokryta stworzył Pieter Valcx (1734-1785). Charakterystyczne dla tego regionu, wykonane w bardzo dekoracyjny sposób, stalle wyrzeźbił Nicolaas Van der Veken (1637-1704). Pochodzące z XIX wieku witraże przedstawiają sceny z życia św. Katarzyny.
W kościele znajduje się wiele odniesień do św. Katarzyny, mitycznej postaci z okresu rzymskiego. Legenda głosi, że odmówiła wyrzeczenia się wiary chrześcijańskiej, za co cesarz skazał ją na śmierć na kole. Jednak to nie św. Katarzyna została złamana, a samo koło. Ostatecznie władze stwierdziły, że św. Katarzyna powinna być ścięta. Znowu jednak wydarzyło się coś niezwykłego. Z rany na szyi Katarzyny popłynęło mleko, które zaczęło rozprzestrzeniać plagę w mieście. Inne odniesienia do św. Katarzyny można znaleźć w dwunastu rozetowych oknach w nawie, przypominających swym kształtem narzędzie, którym torturowano św. Katarzynę, oraz w pięknym rozetowym oknie w fasadzie.
|
Adresse:
Sint-Katelijnestraat 78 2800 Mechelen |
Heures d'ouverture:
poniedziałek-niedziela: 13.00-17.00 środa: zamknięte |
Prix du billet:
wstęp wolny |
|
Kościół w beginażu (Begijnhofkerk) |
diviseur vertical
La construction de l'église a été initiée par l'architecte bruxellois Jacques Franquart. Après sa mort, Lucas Faydherbe a continué son travail pour 1640. En 1674, l'église était prête. À l'extérieur, Faydherbe a créé une sculpture en marbre représentant la figure de St. Catherine, et au-dessus de la figure de Dieu le Père. La figure St. Catherine a beaucoup souffert pendant la révolution. Sa tête était complètement détruite. Il a été remplacé par celui sculpté par Brocksteyns.
|
Można stwierdzić, iż kościół ten, którego oficjalna nazwa brzmi Sint-Alexius-en-Catharinakerk, jest najbardziej sfeminizowanym kościołem w Mechelen. W przeciwieństwie do katedry św. Rumbolda, w którym dominują symbole męskie. Wielki barokowy ołtarz wykonany z czarno białego marmuru jest dziełem Jana Van der Steen. W ołtarzu występują naprzemiennie dwa obrazy. Pierwszy to obraz Małżeństwo św. Katarzyny, będący dziełem Boyermansa. Drugi obraz to dzieło Lucasa Francois pod tytułem Wniebowzięcie Najświętszej Marii Panny. Pierwszy z nich można oglądać w wielkim ołtarzu od świąt wielkanocnych aż po dzień wszystkich świętych, drugi od dnia wszystkich świętych do świąt wielkanocnych.
Ponad ołtarzem zwracają uwagę trzy obrazy, których autorem jest Jan Cossiers. W środku obraz przedstawiający Chrystusa na krzyżu a po bokach obrazy, na których uwieczniono wiszących na krzyżach złodziei. Wewnątrz kościoła znajduje się około 50 malowideł pochodzących z XVII wieku. Kolory zdobiące wnętrze kościoła pochodzą z 1910 roku. Kościół wraz z całym beginażem został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.
|
Adresse:
Nonnenstraat 28 2800 Mechelen |
Heures d'ouverture:
poniedziałek-niedziela: 13.00-16.00 środa: zamknięte |
Prix du billet:
wstęp wolny |
Kościół św. Piotra i Pawła (sint Pieter en Paulkerk) - ten piękny, harmonijny barokowy kościół został poświęcony przez jezuitów. Jego patronami byli św. Ignacy i św. Franciszek Ksawery. Po likwidacji zakonu jezuitów na tym terenie parafia św. Piotra i Pawła poprosiła o przekazanie jej tego kościoła, ponieważ ich własna świątynia była w złym stanie. Od tego czasu kościół nosi nazwę św. Piotra i Pawła.
Wnętrze kościoła jest bogato zdobione. Wspaniała ambona przypomina dzieło misyjne św. Franciszka Ksawerego, prowadzone w czterech zakątkach świata. W owym czasie (XVI wiek) nie było jeszcze wiedzy o istnieniu Oceanii, piątego kontynentu. Czternaście konfesjonałów wbudowanych w ściany kościoła są dobrym przykładem umiejętności rzeźbiarzy z Mechelen. Jak głosi legenda, tak duża liczba konfesjonałów wynika z bliskości placu targowego (plac, na którym sprzedawano bydło), a tam aż roiło się od oszustów. Prawda jest jednak zupełnie inna. Kościół św. Piotra i Pawła pierwotnie był kościołem pielgrzymkowym, zawierającym liczne relikwie. Mogli ich dotykać jedynie ludzie wolni od grzechu. Stąd duża liczba konfesjonałów.
Wnętrze kościoła jest bogato zdobione. Wspaniała ambona przypomina dzieło misyjne św. Franciszka Ksawerego, prowadzone w czterech zakątkach świata. W owym czasie (XVI wiek) nie było jeszcze wiedzy o istnieniu Oceanii, piątego kontynentu. Czternaście konfesjonałów wbudowanych w ściany kościoła są dobrym przykładem umiejętności rzeźbiarzy z Mechelen. Jak głosi legenda, tak duża liczba konfesjonałów wynika z bliskości placu targowego (plac, na którym sprzedawano bydło), a tam aż roiło się od oszustów. Prawda jest jednak zupełnie inna. Kościół św. Piotra i Pawła pierwotnie był kościołem pielgrzymkowym, zawierającym liczne relikwie. Mogli ich dotykać jedynie ludzie wolni od grzechu. Stąd duża liczba konfesjonałów.
|
Adresse:
Keizerstraat 1 2800 Mechelen |
Heures d'ouverture:
poniedziałek-niedziala: 13.00-17.00 środa: zamknięte |
Prix du billet:
za darmo |
Église Notre-Dame de Hanswijk (Onze Lieve Vrouw van Hanswijkbasiliek)
|
XVII-wieczna bazylika łączy potrójną nawę z jedną z pierwszych w Niderlandach kopuł. Kościół zaprojektował Lucas Faydherbe, niestety fundamenty były zbyt słabe, aby unieść dużo wyższą kopułę, która była w jego zamierzeniach. Rotunda ma średnicę 15,50 m, a kopuła wznosi się na 34 metry.
Wewnątrz kościoła, pod kopułą znajdują się dwie ogromne płaskorzeźby. To dzieło Lucasa Faydherbe. Jak wierzono, miały one być wykonane z piaskowca. Kiedy płaskorzeźby zostały uszkodzone w wyniku bombardowania podczas II Wojny Światowej, na jaw wyszło, iż do ich stworzenia Faydherbe nie użył zbyt ciężkiego, jego zdaniem, piaskowca, ale lekkiego gipsu. W przedniej części kościoła znajduje się cudowna rzeźba Matki Boskiej z Hanswijk, która jest noszona ulicami miasta w corocznej procesji. W 1985 roku Papież Jan Paweł II modlił się w tym kościele. Dwa lata później został on podniesiony do rangi bazyliki mniejszej. Wewnątrz kościoła na uwagę zasługują również barokowa ambona, którą stworzył Theodoor Verhaegen, oraz barokowe konfesjonały wykonane przez Jana Franciszka Boeckstuynsa. |
https://visit.mechelen.be/
|
|
Adresse:
Hanswijkstraat 67 2800 Mechelen |
Heures d'ouverture:
poniedziałek-niedziela: 9.00-17.00 |
Prix du billet:
wstęp wolny |
https://visit.mechelen.be/
|
Kościół Matki Boskiej z Leliendaal
(Onze Lieve Vrouw van Leliëndaalkerk) XVII-wieczny barokowy kościół, który był częścią klasztoru norbertanek. Był to pierwszy poważny indywidualny projekt architektoniczny Lucasa Faydherbe. Podczas Rewolucji Francuskiej i wojen napoleońskich kościół został pozbawiony większości swoich ozdób. Piękna oryginalna ambona została przeniesiona do katedry św. Rumbolda, gdzie można ją podziwiać do dnia dzisiejszego. Od 1900 roku kościół służy zakonowi jezuitów. Stąd ikonografia jezuitów dominuje w tym byłym kościele sióstr norbertanek. Postać św. Ignacego Loyoli na fasadzie, obraz w ołtarzu głównym, oraz wszechobecna Maryja są przykładami wpływu jezuitów. Na szczególną uwagę w kościele zasługuje ołtarz Lucasa Faydherbe oraz niektóre płaskorzeźby. |
|
Adresse:
Bruul 53 2800 Mechelen |
Heures d'ouverture:
poniedziałek-sobota: 9.00-17.00 niedziela: 12.30-17.00 |
Prix du billet:
za darmo |
|
Béguinage |
diviseur vertical
W 1245 roku pojawiła się pierwsza wzmianka o beginkach w Mechelen. Mieszkały one w beginażach, miały wiele wspólnego z siostrami. Podobnie jak one zamieszkiwały w zamkniętej społeczności, ślubowały posłuszeństwo, czystość, ale nie ubóstwo.
W średniowieczu Beginki były niezamężnymi kobietami, które poświęcały swe życie Bogu, bez składania ślubów zakonnych. W XIII wieku zakładały zamknięte wspólnoty (beginaże), odpowiadające ich potrzebom duchowym i materialnym. |
Béguinage
|
Béguinage
|
Béguinage
|
Domy beginek we Flandrii tworzą zespoły architektoniczne złożone z domów mieszkalnych, kościołów, budynków gospodarczych oraz terenów zielonych, zgodnie z koncepcją przestrzenną miasta lub wsi na terenie, której się znajdują. Zbudowane są w stylu typowym dla flamandzkiego regionu kulturowego i stanowią cenne świadectwo tradycji beginek, która rozwinęła się w średniowieczu, w Europie Północno-Zachodniej.
Beginaże powstawały w okresie krucjat, kiedy to wielu mężczyzn nie wracało z wypraw. Były to swego rodzaju miasta w mieście. Posiadały własną piekarnię, browar, dom pielęgniarek czy kościół. Beginażem zarządzała tzw. Grand Mistress, która organizował codzienne życie beginek.
Beginaże powstawały w okresie krucjat, kiedy to wielu mężczyzn nie wracało z wypraw. Były to swego rodzaju miasta w mieście. Posiadały własną piekarnię, browar, dom pielęgniarek czy kościół. Beginażem zarządzała tzw. Grand Mistress, która organizował codzienne życie beginek.
Béguinage
|
Béguinage
|
Béguinage
|
Bogate oraz pochodzące z arystokratycznych rodzin beginki mogły wybudować własny dom w beginażu lub go kupić. Biedniejsze beginki wynajmowały w takich domach pokoje i często stawały się w nich służbą. Mogły także zamieszkać w tzw. konwentach, wybudowanych za pieniądze bogatych sponsorów. Beginki tu mieszkające miały w zamian modlić się za darczyńcę lub jego rodzinę. Biedniejsze beginki, aby się utrzymać, musiały pracować. Dlatego rozwinęło się tutaj wyrabianie koronek. Beginki włożyły wielki wkład w rozwój koronkarstwa w Mechelen.
Od 1286 roku w Mechelen były dwa beginaże. Duży beginaż został zbudowany na zewnątrz murów miejskich (na zewnątrz Gatherine Gate-Katelijnepoort), ale pod koniec XVI wieku beginki przeniosły się wewnątrz murów miejskich. Natomiast mały beginaż zawsze znajdował się wewnątrz murów, w sąsiedztwie kościoła św. Katarzyny.
Od 1286 roku w Mechelen były dwa beginaże. Duży beginaż został zbudowany na zewnątrz murów miejskich (na zewnątrz Gatherine Gate-Katelijnepoort), ale pod koniec XVI wieku beginki przeniosły się wewnątrz murów miejskich. Natomiast mały beginaż zawsze znajdował się wewnątrz murów, w sąsiedztwie kościoła św. Katarzyny.
|
|
Église dans Béguinage
|
|
Plus tard, la construction d'une église a commencé près de Malines et a été bientôt achevée. Des maisons ont commencé à apparaître autour du temple. Leur nombre a augmenté très rapidement, de sorte qu'en peu de temps une petite ville a été créée ici, habitée par plusieurs milliers de Béguines et le tout entouré de murs. Dans 1572 les hérétiques ont mis le feu à Béguinage. Cependant, cela n'a causé que des dommages mineurs. Malheureusement, quelques années plus tard, ils l'ont pillé Béguinage le détruire presque complètement. Les guerres civiles ont tourné Béguinage en ruine, les béguines de 1595 ont acheté une partie du terrain à l'intérieur des murs de la ville et ont commencé la construction de l'église. Il était dirigé par Jacques Franquart, un architecte bruxellois décédé avant la fin de la construction. En 1640, Lucas Faydherbe s'est engagé à poursuivre la construction de l'église et l'a achevée en 1674.
À son apogée en Béguinage Malines, même 2000 béguines ont vécu. La dernière béguine habitant le Béguinage est décédée à la fin du XXe siècle. Il ne reste plus rien du premier grand Béguinage hors des murs de la ville.
Cependant, celui du XVIe siècle est bien conservé. Il diffère considérablement de Béguinage depuis Anvers, Bruges ou Louvain. Les bâtiments existants en brique et en grès datent du XVIe au XVIIIe siècle. Caractère fermé Béguinage, comme dans d'autres villes, ne peut être ressenti ici que grâce aux rues étroites. Portails et cloisons Béguinage du monde extérieur ont été détruits au 18ème siècle. Puis aussi dans Béguinage les habitants laïques de Malines ont commencé à y vivre.
Promenez-vous dans les rues étroites du grand Béguinage tu l'apprécie vraiment. Le silence et l'isolement vous permettent de vous reposer de l'agitation de la ville. Pour les amateurs de bière, le point culminant de cette promenade sera probablement la visite de la brasserie Het Anker, existante dans le quartier du Béguinage.
Promenez-vous dans les rues étroites du grand Béguinage tu l'apprécie vraiment. Le silence et l'isolement vous permettent de vous reposer de l'agitation de la ville. Pour les amateurs de bière, le point culminant de cette promenade sera probablement la visite de la brasserie Het Anker, existante dans le quartier du Béguinage.
|
Adresse: Nonnenstraat 28 2800 Mechelen |
Heures d'ouverture: poniedziałek-niedziela: 13.00-16.00 środa: zamknięte |
Cena biletu: wstęp wolny |
Béguinage, fot. PM
|
Béguinage, fot. PM
|
Béguinage, fot. PM
|
|
Brasserie Het Anker
|
diviseur vertical
Spacerując uroczymi uliczkami, wpisanego na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, dużego beginażu warto odwiedzić browar Het Anker. Można tutaj skosztować wszystkich warzonych w browarze trunków. Na terenie browaru znajduje się również sklep firmowy.
Przez lata browar Het Anker zdobył wiele międzynarodowych nagród, włącznie ze zdobyciem trzy razy nagrody World Beer Award, ostatnio w 2012 roku. Aktualnie piwa z tego browaru eksportowane są do 30 krajów na całym świecie. |
Histoire de la brasserie:
Établie à 1369, la brasserie Het Anker est l'une des plus anciennes brasseries de Belgique. Certains des bâtiments de la brasserie datent des XVe et XVIe siècles. En 1471, le dirigeant d'alors Karol le Hardi décida que les béguines n'auraient pas à payer de taxes pour la bière brassée pour un hôpital voisin.
En 1872, la brasserie a été achetée par la famille Van Breedam et modernisée. Les vieilles chaudières (cuves) usées ont été remplacées par de nouvelles chaudières à vapeur. En 1990, la famille Van Breedam acheter à nouveau la brasserie et l'a modernisée.
En 1872, la brasserie a été achetée par la famille Van Breedam et modernisée. Les vieilles chaudières (cuves) usées ont été remplacées par de nouvelles chaudières à vapeur. En 1990, la famille Van Breedam acheter à nouveau la brasserie et l'a modernisée.
|
Adresse:
Brouwerij Het Anker, Guido Gezellelaan 49, 2800 Malines |
Heures d'ouverture:
mardi-jeudi: 11.00-12.30 vendredi: 11.00-14.30 samedi-dimanche: 11.00-16.30 |
Prix du billet:
9 Euro |
|
Marguerite d'Autriche (1480-1530) |
diviseur vertical
Le palais à partir duquel elle a dirigé les Pays-Bas pendant des années était situé sur la Keizerstraat. Il a été construit dans un style gothique avec des caractéristiques du début de la Renaissance. Dans les années 1616-1795, la Cour suprême avait son siège ici. Un tribunal municipal y est en fonction depuis le 17e siècle.
|
Après la mort de Marguerite d'York à Malines, vint l'époque de Marguerite d'Autriche. Lorsque 7 juillet 1506, après avoir été nommée régente des Pays-Bas, Marguerite d'Autriche a repris Malines, elle a apporté avec elle une belle et riche collection de tapisseries. Beaucoup d'entre eux étaient des cadeaux qu'elle a reçus pendant son long séjour en France. Peut-être que leur possession s'est développée dans l'amour de Margaret pour l'art et la collectionner.
Le palais qu'elle a créé à Malines (le Hof van Savoge) a non seulement joué un rôle politique clé dans l'empire des Habsbourg, mais a également été un point de rencontre pour d'éminents artistes de l'époque tels qu'Erasme de Rotterdam. Sous le règne de Marguerite d'Autriche, des familles riches et célèbres se sont installées à Malines, y construisant leurs résidences. L'un des mieux conservés est le Hof van Busleyden, qui abrite aujourd'hui le musée de la ville.
Le palais qu'elle a créé à Malines (le Hof van Savoge) a non seulement joué un rôle politique clé dans l'empire des Habsbourg, mais a également été un point de rencontre pour d'éminents artistes de l'époque tels qu'Erasme de Rotterdam. Sous le règne de Marguerite d'Autriche, des familles riches et célèbres se sont installées à Malines, y construisant leurs résidences. L'un des mieux conservés est le Hof van Busleyden, qui abrite aujourd'hui le musée de la ville.
Małgorzata była aktywną patronką artystów. Posiadała piękne zbiory biżuterii, obrazów takich mistrzów malarstwa jak Jan Van Eyck, rzeźb, pięknych i drogich arrasów, mebli i medali. Przez lata na dworze zatrudniała wielu artystów, rzeźbiarzy, architektów, takich jak: Conrad Meit czy Loys Van Boghem. Małgorzata równie aktywnie wspierała rozwój literatury i muzyki. To zainteresowanie odzwierciedlało się w jej przebogatych zbiorach książek, mszałów i iluminowanych manuskryptów, do których zalicza się uznawany za jeden z najpiękniejszych francuskich, gotyckich manuskryptów Tres Riches Heures. Zbiory te przetrzymywała w bogato dekorowanej bibliotece.
Wspaniały ogród wewnątrz rezydencji Małgorzaty Austriackiej można podziwiać od poniedziałku do piątku w godzinach od 7.30 do 18. W sobotę i niedzielę od 9 do 20.
Wspaniały ogród wewnątrz rezydencji Małgorzaty Austriackiej można podziwiać od poniedziałku do piątku w godzinach od 7.30 do 18. W sobotę i niedzielę od 9 do 20.