Leuven (Lowanium) leży na południu wąskiego pasa Brabancji Flandryjskiej. Jest jej głównym miastem i dawną stolicą, siedzibą książąt Brabancji. Oddalone o 25 kilometrów na wschód od Brukseli Leuven w przeszłości było ważnym ośrodkiem handlu suknem. Współcześnie zachwyca jednym z najpiękniejszych ratuszy w Belgii, urokliwym beginażem, uroczymi kamieniczkami, kościołami oraz najstarszym katolickim uniwersytetem w Belgii, na którym studiuje 25 tysięcy studentów, dzięki którym miasto tętni życiem.
Centrum starego miasta można z przyjemnością zwiedzać pieszo. Wyznaczają go dwa przylegające do siebie place. Mający kształt klina Grote Markt, na którym można podziwiać dwie wspaniałe późnogotyckie budowle, kościół św. Piotra i Ratusz, oraz leżący zaraz za nim Oude Markt, na którym znajduje się wiele restauracyjnych ogródków.
Centrum starego miasta można z przyjemnością zwiedzać pieszo. Wyznaczają go dwa przylegające do siebie place. Mający kształt klina Grote Markt, na którym można podziwiać dwie wspaniałe późnogotyckie budowle, kościół św. Piotra i Ratusz, oraz leżący zaraz za nim Oude Markt, na którym znajduje się wiele restauracyjnych ogródków.
Ratusz w Leuven |
diviseur vertical
Stojący przy Grote Markt piękny budynek sprawia wrażenie niezwykle lekkiego. Składa się on z trzech pięter pokrytych szpiczastymi gotyckimi oknami. Powyżej wznosi się galeria attyki, ponad nią stromy dach, wyposażony w cztery poziomy lukarn. W rogach dachu cztery ośmiokątne wieżyczki, wyposażone w szczeliny umożliwiające przedostawanie się światła.
|
Mairie, fot. PM
|
Mairie, fot. PM
|
Mairie, fot. PM
|
Mairie, fot. PM
|
Pierwszy kamień pod budowę ratusza położono w 1439 roku. Początkowo prace prowadzono pod nadzorem architekta Sulpitiusa van Vorst, który wkrótce zmarł. Zastąpił go Jan Kaldermans. Po jego śmierci, w 1445 roku, prace wstrzymano. W roku 1448 ponownie wznowiono budowę, tym razem pod kierunkiem Matheusa de Layes. Ostatecznie budynek ukończono w 1469 roku. Ratusz zbudowano w stylu brabanckiego, późnego gotyku. Wszystkie 236 posągów dodano w 1850 roku. Figury przedstawiają 220 mężczyzn i 16 kobiet. Te na pierwszym piętrze to postacie ważne w historii miasta. Rzeźby z drugiego piętra to figury patronów i figury symboliczne. Na trzecim piętrze rzeźby hrabiów i książąt Leuven z różnych wieków.
Główna fasada ma schody wejściowe, prowadzące do dwóch portali, powyżej których umieszczono figury św. Piotra (z lewej) i Madonny z Dzieciątkiem (z prawej). Mimo iż miasto bardzo ucierpiało w wyniku obu wojen, ratusz ocalał. Bomba, która na niego spadła nie wybuchła. We wnętrzu ratusza na uwagę zasługują rzeźby Coustantina Meuniera i Jefa Lambeux. Znajdziemy tutaj również portrety burmistrzów Leuven z 1794 roku.
Główna fasada ma schody wejściowe, prowadzące do dwóch portali, powyżej których umieszczono figury św. Piotra (z lewej) i Madonny z Dzieciątkiem (z prawej). Mimo iż miasto bardzo ucierpiało w wyniku obu wojen, ratusz ocalał. Bomba, która na niego spadła nie wybuchła. We wnętrzu ratusza na uwagę zasługują rzeźby Coustantina Meuniera i Jefa Lambeux. Znajdziemy tutaj również portrety burmistrzów Leuven z 1794 roku.
|
Adresse:
Grote Markt 9, 3000 Leuven |
Heures d'ouverture:
poniedziałek-niedziela: 15.00 |
Prix du billet:
4 euros |
|
Kościół św. Piotra (St. Pieterskerk) |
diviseur vertical
to druga wspaniała budowla przy Grote Markt, dokładnie naprzeciwko ratusza. Budowę kościoła rozpoczęto w 1425 roku. Świątynię, podobnie jak ratusz budowany w tym samym czasie, również wznoszono w początkowej fazie pod kierownictwem trzech architektów, kolejno prace prowadzili Sulpitius van Vorst, Jan III Keldermans, Matheus de Layens. W roku 1458 pożar strawił dwie stare romańskie wieże. W 1497 roku budynek był gotowy.
|
Joost Matsys, w roku 1505, tworzył nowe ambitne plany budowy trzech centralnych iglic, wznoszących się na wysokość 170 metrów. Spowodowałoby to, że kościół stałby się najwyższą budowlą na świecie. Jednak z powodu zbyt słabych fundamentów pomysł zarzucono. Dzisiaj można jedynie podziwiać przycięte od góry wieże, wznoszące się nad wejściem. Makieta z oryginalnym projektem kościoła znajduje się w południowej nawie. Pomimo tego, że wieża nie została ukończona znalazła się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO.
Kościół zbudowano na planie krzyża. Ma on imponującą długość 93 metrów. W 1914 roku pożar spowodował zawalenie się dachu. Zrekonstruowany dach zwieńczono wieżyczką, która w przeciwieństwie do XVIII-wiecznej kopuły lepiej łączy się stylistycznie z resztą kościoła. W 1944 roku północna część kościoła została całkowicie zniszczona przez bombę. W roku 1998 dodano mechanizm zegarowy w postaci ludzkiej figury wybijającej godziny. Znajduje się on na szczycie południowego transeptu, powyżej głównej południowej bramy. Pomimo zniszczeń jakich kościół doznał podczas wojen światowych, w jego wnętrzu znajdują się bogate zbiory dzieł sztuki. Na uwagę zasługuje misternie rzeźbiona tęcza z wizerunkiem Chrystusa oraz dębowa, barokowa ambona przeniesiona tutaj z opactwa Ninove. Jej głównym tematem jest upadek z konia Norberta z Xanten.
Jednym z najstarszych obiektów jest XII-wieczna drewniana głowa, będąca jedyną pozostałością krzyża spalonego podczas I Wojny Światowej. W środku prezbiterium znajduje się grób księcia Brabancji Henryka I, zmarłego w 1235 roku (jest to najstarszy przetrwały pomnik grobowy panującego w kraju monarchy) oraz jego żony Matyldy (zm. 1211) i córki Marie (zm. 1260). Również Godfrey II jest pochowany kościele. W roku 1998 prezbiterium i ambulatorium przekształcono na muzealny skarbiec. To tutaj możemy podziwiać najwspanialsze dzieła sztuki. Są to dwa tryptyki Dirka Boutsa (1415-1475) flamandzkiego prymitywisty (ucznia Rogiera van der Weydena), ostatnia wieczerza (1464-1468) i męczeństwo św. Erazmusa (1465). Wspaniałe obrazy Boutsa przedstawiają sceny religijne, zapełnione przez sztywne, delikatne postacie, sprawiające wrażenie zaległych w bezruchu. Dzieła Boutsa kilka razy odsprzedawano. Ostatecznie trafiły one do niemieckiego muzeum. Po I Wojnie Światowej Niemcy zostały zmuszone do zwrotu tryptyku. W czasie II Wojny Światowej wywieziono go do jednej z kopalń soli, gdzie bezpiecznie przetrwał wojenną zawieruchę.
Ostatnia wieczerza namalowana przez Boutsa, zwanego malarzem ciszy to absolutne arcydzieło. Namalował je w latach 1464-1468. Wiadomo to na pewno, ponieważ Bractwo Najświętszego Sakramentu, na którego zlecenie powstał obraz, sporządziło umowę. Leuven tworzy tło obrazu, w którym scena się odbywa. Przez okno można zobaczyć Grote Markt i budowę ratusza. Obraz centralny przedstawia Jezusa i jego Apostołów. Boczne panele pokazują sceny ze starego testamentu.
Ostatnia wieczerza namalowana przez Boutsa, zwanego malarzem ciszy to absolutne arcydzieło. Namalował je w latach 1464-1468. Wiadomo to na pewno, ponieważ Bractwo Najświętszego Sakramentu, na którego zlecenie powstał obraz, sporządziło umowę. Leuven tworzy tło obrazu, w którym scena się odbywa. Przez okno można zobaczyć Grote Markt i budowę ratusza. Obraz centralny przedstawia Jezusa i jego Apostołów. Boczne panele pokazują sceny ze starego testamentu.
|
Adresse:
Grote Markt, 3000 Leuven |
Heures d'ouverture:
poniedziałek-sobota: 10.00-16.30 niedziela: 11.00-16.30 środa: zamknięte |
Prix du billet:
Kościół: za darmo Skarbiec: 7 Euro |
Groot begijnhof van leuven
Duży beginaż w Leuven to jeden z najlepiej zachowanych i w pełni odrestaurowanych beginaży. Zbudowany w południowej części Leuven na powierzchni 4,2 hektarów posiada około 300 apartamentów w 100 domach. Beginaż rozciąga się po obu stronach rzeki Dijle, która dzieli się tutaj na dwa kanały, tworząc wewnątrz beginażu wyspę. Do tej części prowadzą trzy mosty. Obecnie beginaż jest własnością Uniwersytetu w Leuven. Jest wykorzystywany jako kampus, zwłaszcza dla studentów i gości akademickich.
Beginaż powstał w 1232 roku. Był on swoistym miastem w mieście. Zamieszkiwały go niezamężne kobiety, chcące oddać cześć Bogu. Miały one do dyspozycji około 100 domów, kościół, infirmerię. Pierwszy złoty wiek dla beginażu w Leuven przypadł na XIII wiek, następnie w wieku XVII, kiedy to w beginażu mieszkało około 360 beginek.
W czasie wojen religijnych, ataków ikonoklastów czy Rewolucji Francuskiej beginaż przeżywał kryzys, jak wszystkie, w owym czasie, instytucje religijne. Własność prywatną zlikwidowano, beginki jednak mogły nadal mieszkać w beginażu. Do wolnych budynków zaczęli wprowadzać się cywilni mieszkańcy. Ostatnia beginka zmarła w 1988 roku.
Beginaż w Leuven tworzy małe miasteczko otoczone murem, z domami znajdującymi się wzdłuż sieci wąskich uliczek i placyków. Pięć z nich wybudowano w XVI wieku, trzy domy mają jeszcze drewniane belki. Najstarszym domem w beginażu jest, pochodzący z 1561 roku Chièvres, z charakterystycznym szczytowym dachem z lukarnami. Większość domów pochodzi z lat 1630-1670. Zbudowano je z czerwonej cegły. W XIX wieku kilka domów zostało zburzonych, a w ich miejsce wybudowano nowe.
W czasie wojen religijnych, ataków ikonoklastów czy Rewolucji Francuskiej beginaż przeżywał kryzys, jak wszystkie, w owym czasie, instytucje religijne. Własność prywatną zlikwidowano, beginki jednak mogły nadal mieszkać w beginażu. Do wolnych budynków zaczęli wprowadzać się cywilni mieszkańcy. Ostatnia beginka zmarła w 1988 roku.
Beginaż w Leuven tworzy małe miasteczko otoczone murem, z domami znajdującymi się wzdłuż sieci wąskich uliczek i placyków. Pięć z nich wybudowano w XVI wieku, trzy domy mają jeszcze drewniane belki. Najstarszym domem w beginażu jest, pochodzący z 1561 roku Chièvres, z charakterystycznym szczytowym dachem z lukarnami. Większość domów pochodzi z lat 1630-1670. Zbudowano je z czerwonej cegły. W XIX wieku kilka domów zostało zburzonych, a w ich miejsce wybudowano nowe.
Kościół w beginażu to budowla wczesnogotycka z elementami romańskimi. Jak zwykle w przypadku kościołów dla zgromadzeń kobiet nie ma tu wieży. W jej miejsce, na szczycie dachu, znajduje się sygnaturka (mała wieża kościelna).
Nad północnym wejściem do kościoła widać dwie łacińskie transkrypcje wskazujące daty: 1234 (powstania beginażu) i 1305 (zbudowania kościoła).
W 1998 roku beginaż w Leuven dołączył, wraz z 12 beginażami Flandrii, do Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO. Spacerując uroczymi uliczkami beginażu można poczuć atmosferę minionych czasów. Przebywanie z dala od wielkomiejskiego zgiełku, w ciszy i spokoju to kwintesencja wypoczynku.
Nad północnym wejściem do kościoła widać dwie łacińskie transkrypcje wskazujące daty: 1234 (powstania beginażu) i 1305 (zbudowania kościoła).
W 1998 roku beginaż w Leuven dołączył, wraz z 12 beginażami Flandrii, do Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO. Spacerując uroczymi uliczkami beginażu można poczuć atmosferę minionych czasów. Przebywanie z dala od wielkomiejskiego zgiełku, w ciszy i spokoju to kwintesencja wypoczynku.
|
Adresse:
schapenstraat, 3000 leuven |
Heures d'ouverture:
Ouvert tous les jours |
Prix du billet:
Entrée libre |
PEU Beginaż
Leuven posiada również mały beginaż, powstały w 1272 roku, poza dawnymi murami miasta, w pobliżu opactwa św. Gertrudy. Mały beginaż ma tylko jedną ulicę, na której znajduje się 30 domów. Ostatnia mieszkająca tu beginka zmarła w 1855 roku. Kościół należący do beginażu powstał w 1636 roku, rozebrano go w roku 1862. Ambulatorium w roku 1954 ustąpiło miejsca browarowi Stella Artois. W 2000 roku domy w beginażu odrestaurowano i sprzedano osobom prywatnym.
Adres: Halfmaartstraat , 3000 Leuven / Wstęp Wolny
Sint-Geertruikerk
Kościół św. Gertrudy budowano w XIII-XV wieku. Wieża kościoła ma ażurową iglicę uważaną za jeden z siedmiu cudów Leuven, zwaną również wieżą bez gwoździ.
W 1796 roku podczas francuskiej okupacji zamknięto opactwo. Po II Wojnie Światowej kościół został uszkodzony, zniszczono też unikatowe stalle. Na szczęście, dzięki fotografiom niemieckiego oficera, rzeźbiarze odtworzyli stalle, przywracając im dawną świetność. Stalle te są jednymi z najpiękniejszych dzieł sztuki w Leuven.
Obok kościoła świętej Gertrudy usytuowany jest mały beginaż. Współcześnie odnowione domy zamieszkiwane są przez prywatnych właścicieli.
W 1796 roku podczas francuskiej okupacji zamknięto opactwo. Po II Wojnie Światowej kościół został uszkodzony, zniszczono też unikatowe stalle. Na szczęście, dzięki fotografiom niemieckiego oficera, rzeźbiarze odtworzyli stalle, przywracając im dawną świetność. Stalle te są jednymi z najpiękniejszych dzieł sztuki w Leuven.
Obok kościoła świętej Gertrudy usytuowany jest mały beginaż. Współcześnie odnowione domy zamieszkiwane są przez prywatnych właścicieli.
|
Adresse:
Halfmaartstraat , 3000 Leuven |
Heures d'ouverture:
1 kwietnia-30 września wtorek-niedziela: 13.30-16.30 |
Prix du billet:
Entrée gratuite |
|
Kaplica św. Antoniego |
diviseur vertical
odwiedzana jest przez ludzi z całego świata. W krypcie pod kaplicą znajduje się grób ojca Damiana, wielkiego człowieka, który poświęcił swe życie opiece nad ludźmi trędowatymi, na oddalonej o 100 km od Hawajów wyspie Molokai. Ojciec Damian został beatyfikowany w 1995 roku. Następnie w 2009 roku kanonizowano go w Rzymie. Ojciec Damian, brat trędowatych, spoczywa w krypcie pod kaplicą św. Antoniego od 1936 roku.
|
|
Adresse:
pater damiaanplein, 3000 leuven |
Heures d'ouverture:
lundi-dimanche: 9.00-18.00 |
Prix du billet:
Entrée libre |
Kościół św. Jana Chrzciciela znajduje się w beginażu. Powstał w 1305 roku, w stylu wczesnego gotyku. Budynek ma również elementy romańskie. Świątynia nie posiada wieży, na jej szczycie znajduje się jedynie mała sygnaturka (mała wieża kościelna) charakterystyczna w przypadku kościołów dla zgromadzeń kobiecych.
|
Adresse:
Schapenstraat z/n 3000 Leuven |
Heures d'ouverture:
01.04-30.09 wtorek-niedziela: 13.30-16.30 |
Prix du billet:
Entrée gratuite |
Sint Michielskerk (kościół św. Michała) uważany za jeden z głównych kościołów jezuickich w Belgii. Imponująca fasada w barokowym stylu, charakteryzowana jako ołtarz poza kościołem. Kościół uważany za jeden z siedmiu cudów Leuven.
Adres: Naamsestrat, 3000 Leuven
Adres: Naamsestrat, 3000 Leuven
Sint-Kwintenskerk - kościół zbudowany w stylu brabanckiego gotyku, w 1450 roku. W XIX wieku w miejscu starej wieży wybudowano nową, która stoi do dziś. W 1937 roku dekretem króla kościół stał się chronionym pomnikiem.
W 1970 roku odbyła się gruntowna renowacja kościoła. Zainstalowano również nowe witraże, których twórcą był Michael Martens. Wewnątrz podziwiać można ostatnią wieczerzę Jana Willems'a z 1521 roku. Ponadto szereg dzieł, których twórcami są Caspar de Crayer oraz Jan-Józef i Pieter-Józef Verhaghen.
Adres: Naamsestraat 160, 3000 Leuven
W 1970 roku odbyła się gruntowna renowacja kościoła. Zainstalowano również nowe witraże, których twórcą był Michael Martens. Wewnątrz podziwiać można ostatnią wieczerzę Jana Willems'a z 1521 roku. Ponadto szereg dzieł, których twórcami są Caspar de Crayer oraz Jan-Józef i Pieter-Józef Verhaghen.
Adres: Naamsestraat 160, 3000 Leuven
Biblioteka uniwersytecka zajmuje południową stronę dużego placu Monseigneur Ladeuzplein. Została zbudowana w 1920 roku, w stylu renesansu flamandzkiego, głównie dzięki funduszom amerykańskich darczyńców. Wewnątrz i na zewnątrz budynku wyryto nazwy 300 instytucji amerykańskich mających wpływ na powstanie biblioteki. Karylion na wieży biblioteki ma 63 dzwony i jest największy w kraju. Jest on darem od 16 amerykańskich stowarzyszeń inżynierów. Biblioteka w Leuven posiada około trzy miliony woluminów.
|
Adresse:
|
Monseigneur Ladeuzeplein 21, 3000 Leuven
|
Oude Markt na placu tym koncentruje się życie studenckie. Zadbane budynki, pełne kawiarni i barów (jest ich tutaj około 40) zapełniają się młodzieżą studencką i turystami. Odbywają się tutaj koncerty i inne imprezy.
Browar Stella Artois mający swoją siedzibę w Leuven to największy browar w Belgii. W każdą sobotę i niedzielę można go zwiedzać, poznawać tajniki ważenia piwa i smakować wytwarzane tutaj różne gatunki piw.
