Eglise des saints. Dionysius |
diviseur vertical
został założony w 987 roku, w czasie kiedy panował słynny biskup Notger (972-1008). Do jego powstania przyczynili się trzej bracia, kanonicy św. Lamberta: Jean, Godescalc i Nithard.
Pochodzące z X wieku nawa główna, oraz część transeptu są wspaniałym przykładem stylu romańskiego. |
Zachodnia część kościoła to okres X-XII w. Gotycki chór został przebudowany pod koniec XIV wieku. Był to okres pełnej rekonstrukcji, która jednak nigdy nie została ukończona. To wyjaśnia dlaczego chór jest znacznie wyższy od nawy. W XVII wieku miała miejsce radykalna modernizacja wnętrza kościoła. Wprowadzono meble i dekoracje w stylu baroku i rokoko.
Po Rewolucji Francuskiej (1797) kościół st. Denis stracił znaczną część swojego skarbca. Ponownie stał się kościołem parafialnym po okresie konkordatu (1801). W 1987 roku wnętrze kościoła poddano gruntownej renowacji.
Wnętrze kościoła skrywa kilka wspaniałych dzieł sztuki. Szczególną uwagę warto zwrócić na XVI-wieczne, rzeźbione w drewnie retabulum (nastawa ołtarzowa) w końcu południowej nawy. Jego najważniejsza górna część składa się z sześciu gotyckich kwater przedstawiających pęłną charyzmy mękę Chrystusa.
Ołtarz główny z 1747 roku stworzono z marmuru i drzewa. Jest on otoczony przez dwa wspaniałe posągi. Są one wykonane z białego marmuru. Pierwszy przedstawiający Dziewicę z dzieciątkiem jest dziełem Roberta Verburga (1654-1720), drugi to postać św. Dionizego. Stworzył go Cornelis van der Veken (1665-1742).
Wnętrze kościoła skrywa kilka wspaniałych dzieł sztuki. Szczególną uwagę warto zwrócić na XVI-wieczne, rzeźbione w drewnie retabulum (nastawa ołtarzowa) w końcu południowej nawy. Jego najważniejsza górna część składa się z sześciu gotyckich kwater przedstawiających pęłną charyzmy mękę Chrystusa.
Ołtarz główny z 1747 roku stworzono z marmuru i drzewa. Jest on otoczony przez dwa wspaniałe posągi. Są one wykonane z białego marmuru. Pierwszy przedstawiający Dziewicę z dzieciątkiem jest dziełem Roberta Verburga (1654-1720), drugi to postać św. Dionizego. Stworzył go Cornelis van der Veken (1665-1742).
Pochodząca z nieistniejącego już kościoła św. Urszuli ambona to doskonały przykład kunsztu rzeźbiarzy z Liege. W roku 1740 wyrzeźbił ją Gerard Van der Plancka (1692-1750).
Pulpit w kształcie orła znakomicie ukazuje dynamizm baroku z końca XVII wieku. Spośród wielu rzeźb w kościele należy wymienić przede wszystkim rzeźby: św. Trudon z końca XV wieku, Chrystus na krzyżu (XVII), dwie wspaniałe rzeźby z 1754 roku, autorstwa Guillaume Eurarda: św. Grzegorz (Papież) i święty Jan Neupomucen, kanonik, męczennik z Pragi.
Wizyta kończy się w klasztorze, miejscu bardzo pobożnym, które zawsze rozświetlają setki świec. Podziwiać tutaj można posąg Chrystusa , którego autorstwo przypisuje się J. Cockerill. Wspaniałe organy pochodzą z 1589 roku.
W 1936 roku kościół wpisano na listę zabytków. Ostatnio trafił na Listę Wspaniałego Dziedzictwa Walonii. Andre Modeste Gretry za młodu był chrzczony w kościele st. Denis.
Pulpit w kształcie orła znakomicie ukazuje dynamizm baroku z końca XVII wieku. Spośród wielu rzeźb w kościele należy wymienić przede wszystkim rzeźby: św. Trudon z końca XV wieku, Chrystus na krzyżu (XVII), dwie wspaniałe rzeźby z 1754 roku, autorstwa Guillaume Eurarda: św. Grzegorz (Papież) i święty Jan Neupomucen, kanonik, męczennik z Pragi.
Wizyta kończy się w klasztorze, miejscu bardzo pobożnym, które zawsze rozświetlają setki świec. Podziwiać tutaj można posąg Chrystusa , którego autorstwo przypisuje się J. Cockerill. Wspaniałe organy pochodzą z 1589 roku.
W 1936 roku kościół wpisano na listę zabytków. Ostatnio trafił na Listę Wspaniałego Dziedzictwa Walonii. Andre Modeste Gretry za młodu był chrzczony w kościele st. Denis.
|
Adres:
Place Saint-Denis 4000 Liege |
Godziny otwarcia:
poniedziałek-niedziela: 10.00-17.00 |
Cena biletu:
wstęp wolny |