Cathédrale Notre-Dame (Cathédrale Onze Lieve Vrouwe)

diviseur vertical

C'est le plus grand édifice gothique de ce type en Belgique (118 m de long, 53,50 m de large, 40 m de haut). Il a été construit dans les années 1352-1521 et n'a jamais été achevé selon les hypothèses originales, comme en témoigne l'une des tours inférieures. C'est l'une des plus belles églises gothiques de Belgique, construite en grande partie par Jan et Peter Appelmans dans la première moitié du XVe siècle. Sa tour de 125 mètres de haut domine l'horizon d'Anvers.

L'intérieur de l'église est particulièrement impressionnant – 7 nefs soutenues par 125 colonnes, 128 fenêtres (55 vitraux), tours nord et sud, lanternon octogonal à l'intersection de la nef et des transepts, chœur, déambulatoire et 11 chapelles – ces chiffres donnent une idée de la masse de cet édifice. A l'endroit où se trouve aujourd'hui la cathédrale, il y avait une petite chapelle dédiée à la Bienheureuse Vierge Marie, qui devint église paroissiale en l'an 1124. Au XIIe siècle, elle fut remplacée par une église romane plus grande. À sa place, en l'an 1352, commença la construction de la cathédrale de la Bienheureuse Vierge Marie. L'église nouvellement construite, qui devait devenir le plus grand temple des Pays-Bas, devait dès le départ avoir deux tours de même hauteur. En 1521, après 170 ans de construction, la cathédrale fut achevée.

Oeuvres de Rubens - trésors d'art sacré

W 1533 roku kościół został uszkodzony przez pożar. Cały wysiłek włożono w jego odbudowę i plany rozbudowy drugiej wieży, która osiągnęła tylko połowę swojej wysokości, zostały zarzucone. W roku 1559 kościół stał się główną świątynią biskupstwa Antwerpii i uzyskał tytuł katedry. Stracił go w latach 1801-1961, kiedy to biskupstwo zostało zlikwidowane.
Pożar z 1533 roku, atak ikonoklastów z roku 1566, a także fakt, iż w 1581 roku kościół przeszedł pod administrację protestantów, spowodowały, że nie przetrwał żaden element średniowiecznego wystroju świątyni.

W 1794 roku, podczas Rewolucji Francuskiej, kościół został ponownie splądrowany i zniszczony. Władze francuskie, w roku 1798, nosiły się z zamiarem wyburzenia tej wspaniałej budowli. Na szczęście okupacja nie trwała długo i już w 1816 roku zrabowane skarby zaczęły wracać do świątyni. Współczesne wnętrze to wystrój barokowy. W kościele zgromadzono niezliczoną ilość wspaniałych rzeźb i obrazów. Wszystkie one pozostają jednak w cieniu doskonałych prac Rubensa.

L'intérieur de la cathédrale Notre-Dame enchante par la multitude d'œuvres d'art sacré, dont des peintures de Pierre Paul Rubens. Vous pourrez également admirer de beaux vitraux, une chaire monumentale et de magnifiques stalles.

Piotr Paweł Rubens Podniesienie krzyża

L'artiste a peint cette magnifique œuvre dans les années 1609-1610. Jusqu'au 1794, cet immense tableau (460 × 340 cm), panneaux latéraux (460 × 150 cm), faisait partie de l'autel de l'église Saint Walburga, qui a été démolie. Le triptyque a été volé par les Français. Ce n'est qu'après leur défaite en 1815 qu'il revint à Anvers. Depuis l'an 1816, elle occupe une place centrale dans la Cathédrale de la Bienheureuse Vierge Marie.

La grande taille a permis à Rubens de créer une composition dynamique sans aucune contrainte. Le résultat est une œuvre dans le style flamand traditionnel, mais avec des éléments d’art baroque. C'est l'influence du séjour de huit ans de Rubens en Italie.

Le panneau central, très expressif, montre neuf hommes portant la croix avec le Christ, positionnés en diagonale. Les panneaux latéraux complètent l’ensemble de la scène. Sur le côté gauche en haut se tiennent Marie et l'apôtre Jean. Il n'y a aucun signe de souffrance ou de peur sur le visage de Maria, mais plutôt de la réflexion. La scène en bas de l’aile gauche montre une femme allaitant un petit enfant. Elle semble terrifiée par toute cette situation.

Une fois fermé, le triptyque montre les figures de quatre saints associés à l'église Saint-Pierre. Walburge. Sur le côté gauche se trouvent les Saints. Amand et Saint Walburga, et sur la droite vous pouvez voir St. Catherine et Sainte Éligiusz.

Piotr Paweł Rubens Zdjęcie z krzyża

Tryptyk namalowany przez Rubensa po powrocie z Włoch. Powstawał w latach 1611-1614. Jest to również jak w przypadku tryptyku Podniesienie krzyża monumentalne dzieło. Panel środkowy ma wymiary 421 × 311 cm, panele boczne 421 × 153 cm. Obraz charakteryzuje się nietypowym dla tego artysty spokojnym i wzruszającym realizmem, przejętym od Caravaggia.

W centrum obrazu widnieje oślepiająco białe, umęczone ciało Chrystusa, otoczone przez żałobników i postacie usiłujące je delikatnie zdjąć. Stopa Chrystusa spoczywa na ramieniu Marii Magdaleny, która wyciera ją włosami. Ciało Jezusa owijane jest w biały całun.

Lewy panel przedstawia Marię oraz będącą w stanie błogosławionym Elżbietę, która urodzi Jana Chrzciciela. Obie kobiety są w obecności mężów Józefa i Zachariasza.

Na prawym panelu Maria przekazuje w ręce arcykapłana Szymona małego Jezusa. Przed Szymonem klęczy Józef, trzymając w rękach dwa gołębie ofiarne.

Tryptyk po zamknięciu po lewej stronie prezentuje legendę o św. Krzysztofie. Prawy panel przedstawia pustelnika, który wskazuje mu lampą drogę w ciemności.

Tryptyk Rubensa Zmartwychwstanie powstawał w latach 1611-1612. Został przeznaczony do grobowca przyjaciela artysty, drukarza Jana Morteusa. Ukazuje on wyniosłego, triumfującego Chrystusa, niosącego czerwoną, łopocącą chorągiew. Chrystus powstał ze skalistego grobu. Takie przedstawienie grobu Jezusa było nowością, ponieważ do tej pory w sztuce panowała praktyka przedstawiania grobu Chrystusa jako sarkofagu. Na panelach bocznych Rubens sportretował św. Jana Chrzciciela oraz św. Martynę. Święty Jan stoi u brzegu Jordanu, leżący na ziemi miecz symbolizuje jego ścięcie. Święta trzyma w ręku gałązkę palmową jako znak jej męczeństwa. Na panelach zewnętrznych ukazane są piękne anioły. Stoją one zwrócone plecami do podwójnych drzwi, które wydają się otwarte. Czy to drzwi do wiecznego życia?.

Wniebowstąpienie Najświętszej Marii Panny to czwarty obraz Rubensa znajdujący się w kościele Najświętszej Marii Panny w Antwerpii. To imponujące olejne dzieło (490 × 325 cm) zdobi ołtarz główny. Jest ono poświęcone patronce kościoła. Obraz przedstawia unoszoną przez aniołki Maryję, której oczy zwrócone są wyczekująco ku niebu. U góry dwa anioły próbują ukoronować ją koroną z róż. Poniżej przy porzuconym grobie postaci dwunastu Apostołów i trzech kobiet, które były obecne przy śmierci Maryi.