Manneken pis |
diviseur vertical
to wysoka na 61 centymetrów figurka, stanowiąca część fontanny miejskiej, która obok Atomium i Rynku Głównego stała się jednym z najbardziej znanych symboli Brukseli. Początkowo była to zwykła fontanna, która od XV wieku odgrywała istotną rolę w dystrybucji wody pitnej. Kiedy w XIX wieku utraciła swoją główną funkcję w sieci transportu wodnego miasta, stawała się powoli symbolem brukselskiego folkloru.
|
Mała fontanna stoi na rogu ulic du Chene i de l'Etuve. Została wzniesiona pod koniec średniowiecza, kiedy to Bruksela była w trakcie opracowywania publicznej sieci wodociągowej. W 1619 roku władze Brukseli podjęły decyzję o przebudowie fontanny. Zmieniono kolumnę, sadzawkę i posąg. Oryginalny kamienny posąg został zastąpiony przez model z brązu, wykonany na zlecenie władz przez rzeźbiarza Jérôme Duquesnoy Starszego. Kradli go Anglicy, następnie Francuzi. Król Francji Ludwik XV kazał oddać skradzioną przez jego żołnierzy rzeźbę chłopca, ubierając ją, dla rozładowania napięcia, we wspaniały mundur oficera gwardii francuskiej. Przebranie to jest dziś najstarszym zachowanym strojem, w który ubrany był Manneken Pis. Od XV do XVIII wieku postać sikającego chłopca była popularna w sztuce, często wykorzystywano ją również przy tworzeniu fontann w Europie.
Wiadomo, że w XVII wieku Manneken Pis ubierany był co najmniej cztery razy w roku. Współcześnie figurka przebierana jest około 130 razy w roku. W 1770 roku prostą kolumnę, na której osadzony był posąg, zastąpiono rokokowym tłem, zaczerpniętym z innej miejskiej fontanny. W 1965 roku rzeźba została zniszczona i zniknęła. Władze Brukseli zleciły wykonanie kopii, która zastąpiła oryginał. Rok później oryginalny posąg został znaleziony w kanale. Obecnie jest on wystawiany w Muzeum Miejskim przy rynku, które posiada również kolekcję prawie tysiąca strojów, w które ubierany był Manneken Pis.
W 1985 roku belgijskie feministki zażądały dziewczęcej wersji pomnika. Tak powstała figurka Jeanneke Pis, znajdująca się na Impasse de la Fidelte, przecznicy rue des Bouchers. W późniejszych latach powstał jeszcze Zinneke Pis, czyli figurka sikającego psa. Umieszczono ją przy skrzyżowaniu Rue des Chartreux i Rue du Vieux Marche aux Grains, w dzielnicy St. Géry.
W 1985 roku belgijskie feministki zażądały dziewczęcej wersji pomnika. Tak powstała figurka Jeanneke Pis, znajdująca się na Impasse de la Fidelte, przecznicy rue des Bouchers. W późniejszych latach powstał jeszcze Zinneke Pis, czyli figurka sikającego psa. Umieszczono ją przy skrzyżowaniu Rue des Chartreux i Rue du Vieux Marche aux Grains, w dzielnicy St. Géry.
Cela vaut la peine de commencer une promenade dans les rues autour de la Grand Place. Il existe de nombreux immeubles intéressants ici. Ils ne sont évidemment pas aussi spectaculaires que ceux du marché principal, mais ils sont tout aussi mignons. La rue la plus célèbre est bien sûr la rue des Bouchers, qui a gardé le nom médiéval de l'époque où la viande se négociait sur son trottoir.
La rue n'est accessible qu'aux piétons, aujourd'hui elle s'appelle le ventre de Bruxelles, qui fait référence aux cafés et restaurants situés ici. Ici, vous pouvez manger des spécialités typiques de la cuisine belge, mais aussi essayer des plats d'autres régions du monde. La rue est toujours pleine de touristes faisant une pause ici tout en explorant la ville.
La rue n'est accessible qu'aux piétons, aujourd'hui elle s'appelle le ventre de Bruxelles, qui fait référence aux cafés et restaurants situés ici. Ici, vous pouvez manger des spécialités typiques de la cuisine belge, mais aussi essayer des plats d'autres régions du monde. La rue est toujours pleine de touristes faisant une pause ici tout en explorant la ville.
Galeries Royales Saint-Hubert |
diviseur vertical
Dwustumetrowa oszklona ulica handlowa została zaprojektowana przez Jean Pierre Cluysenaara, który stworzył dwie monumentalne galerie, w całości pokryte szklanym dachem. Galerie wybudowano w stylu włoskiego renesansu. Aranżację wnętrza wykonał Joseph Jacquet. Obiekt otwierał w 1847 roku król Belgii Leopold I.
Galeria nazywana dawniej parasolem Brukseli była najlepszym przykładem rozwoju komercyjnego miasta w XIX i XX wieku. To jedna z pierwszych galerii handlowych świata. Tworzą ją Galeria Króla, Galeria Królowej i Galeria Książąt (fr. Les Galeries de la Reine, du Roi et des Princes). |
W Galerie de la Reine, pod numerem 7, odbyła się w 1896 roku pierwsza projekcja kinowa braci Lumiere (obecnie mieści się tutaj sklep z autentycznymi brukselskimi koronkami). Galerię stworzono jako łącznik różnych funkcji miasta: kulturalnej, handlowej i rozrywkowej. Od 150 lat pod jednym dachem istnieją wysokiej klasy sklepy i butiki, restauracje i kawiarnie. Znajdziemy tutaj również Muzeum Listów i Rękopisów, kino, galerię EXPO, a także Teatr Królewski i Teatr Wodewil.
Adres Galerii: Galerie du Roi 5, 1000 Bruxelles
Dostęp do Galerii można uzyskać z ulic: Rue de L'Ecuve, Rue d'Artenberg, Rue des Bouchers oraz Rue du Marche aux Herbes.
Dostęp do Galerii można uzyskać z ulic: Rue de L'Ecuve, Rue d'Artenberg, Rue des Bouchers oraz Rue du Marche aux Herbes.